دلتنگیهای گل پونه

دلتنگم؛

می‌خواهم برای تو نامه بنویسم
اما نمی‌دانم از کجا باید شروع کنم
مستقیم به سراغ اصل مطلب می‌روم
" بیشتر از همیشه دلم برایت تنگ شده "
این روزها نبودنت را به هیچ صورتی نمی‌شود پر کرد و
این مشکل ترین کار در دنیای من است
چه دنیای عجیبی
چه روزگار غریبی
من برای تو می‌نویسم
همه می‌خوانند الا تو
و این تلخ ترین اتفاق زندگی ست

در قلبم کسی را پنهان کرده ام
که شنیدن صدایش
طرز نگاه کردنش
حتی راه رفتنش را خیلی دوست دارم
و او شاید نداند
که شیرین ترین میوه ممنوعه‌ی جهان من است
درست است که مالک قلبش نیستم
اما به جای همه‌ی رهگذرها
همه‌ی آدم‌ها ...
من به جای همه دوستش دارم ...

عطر پرتقال می‌گیرد نفسم
از تو که می‌گویم
نارنجی می‌شود دنیایم
تو را که می‌بینم
و تو بکرترین منظره‌ای
مثل درخت پرتقالی
که در پاییز به بار نشسته باشد!
پر از بوسه
پر از دوستت دارم...